Zawodność na skutek kontaktu

Zawodność na skutek tarcia występuje na powierzchniach dwóch zamontowanych razem części, na których powierzchniach styku dochodzi przy obciążeniu do występowania tarcia i mikroruchów. Nawet mikroskopijnie małe ruchy prowadzą do odbarwień powierzchni, do pittingu i w końcu do defektu .

Powstają niewielkie wytarcia na skutek szorowania, które na powierzchni jeszcze bardziej wpływają na powstawania rowków. Zawodność na skutek tarcia występuje zwykle wraz z innymi procesami, jak np. korozja cierna i zużycie na skutek tarcia.

Zmęczenie na skutek tarcia może wystąpić, gdy wirująca część jest zamontowana na osi w pasowaniu dokładnym wtłaczanym. Obciążenia drgające i zmienne mogą prowadzić do tego, że obydwie powierzchnie styku będą się naprzemiennie znajdować w ścisłym i luźnym kontakcie. Powierzchnie te utleniają się i nabierają wyglądu „rdzawego wytarcia”, który w przypadku stali jest charakterystyczny dla zużycia na skutek tarcia.